دوست
دوست مې لاړه زه شوم پاتې  بیا  یواځې
د  زړه  کلي کې د غم  شوې بیا   اوازې
زما دروح په هر یو ساه کې ستا نامه  ده
تابه هیرنه کړم اې دوسته که هرخواځې
بس یوکس دی چې په شان دفرشتې دی
نور جهان  نه خو تمکینه  ته  بېدیا ځې